Zioła w kuchni – drób

Drób – sma­żony, pie­czony, gril­lo­wany – się­gamy prze­waż­nie do przy­praw z paczuszki lub ogra­niczymy się do soli, pie­przu i papryki. Chcę podać Wam mie­szankę ziół, która bar­dzo dobrze się kom­po­nuje z wszel­kim dro­biem, a przy­prawę możemy zro­bić samemu.

Skład­niki przyprawy do drobiu:

Roz­ma­ryn, kur­kuma, szał­wia, pie­truszka natka (oczy­wi­ście może być suszona lub drobno posie­kana świeża), maje­ra­nek, ore­gano, bylica – dodat­kowo roz­kru­szony owoc borówki brusz­nicy oraz pieprz (odro­binę) – wszyst­kie te skład­niki, jeśli nie macie, znaj­dzie­cie w skle­pie zie­lar­skim. Pew­nie już sporo osób zauwa­żyło brak soli i papryki 😊, oczy­wi­ście jeśli ktoś widzi koniecz­ność może dodać. Podany zestaw nie uczyni naszych skrzy­de­łek, np. czer­wo­nymi, będą żółte – nie­mniej tak czy siak po usma­że­niu lub upie­czeniu nie będzie widać róż­nicy, a przy­prawa w ten spo­sób stwo­rzona – jest natu­ralna i bez kon­ser­wan­tów, a smak… oceń­cie sami. Teraz kilka słów o wyko­rzy­sta­nych ziół­kach:

– Rozma­ryn – znany od sta­ro­żyt­no­ści – kie­dyś wie­rzono iż bukiet zawie­szony z niego odstra­szy cho­roby i robac­two. Współ­cze­śnie napar z niego jest poda­wany w skur­czach jelit, dróg żół­cio­wych, moczo­wych oraz w zabu­rze­niach tra­wie­nia.

– Kur­kuma – jest głów­nym skład­nikiem przy­prawy carry – nadaje żółtą barwę, jest to przy­prawa pocho­dząca z dale­kiego wschodu. Nie chcę się roz­pi­sy­wać na temat koniecz­no­ści doda­nia pie­przu do niej (to na inny arty­kuł), jed­nak z powodu koniecz­no­ści połą­cze­nia jej z pie­przem (pipe­ryną) dołą­czył on do listy przy­praw. Kur­kuma (zawarta w niej kur­ku­mina) wspiera nam układ tra­wienny, łago­dzi stany zapalne, wpływa na nie­droż­ność wątroby, jest też pomocna przy wrzo­dach żołądka.

– Szał­wia – to zioło, które przy­jęło się sto­so­wać do płu­ka­nia jamy ust­nej przy infek­cjach, czy sta­nach zapal­nych. Szał­wia poza sma­kiem ma masę innych wła­ści­wo­ści: hamuje wzrost drob­no­ustro­jów, jest prze­ciw­za­palna, zmniej­sza krwa­wie­nia drob­nych naczyń krwio­no­śnych, co prawda nie­znacz­nie ale obniża poziom cukru we krwi, jej wyciągi są sto­so­wane w nie­ży­tach jelit i żołądka oraz w zabu­rze­niach tra­wien­nych. Spraw­dza się także przy nadmier­nej potli­wo­ści… co tu wiele mówić, samo zdro­wie.

– Pie­truszka nać – jest boga­tym źró­dłem witaminy C oraz soli mine­ral­nych. I jeśli chodzi o przyprawy i zioła w kuchni – może być uprawiana w doniczce, podobnie jak znaczna część ziół z tej listy.

– Ore­gano – znane także pod nazwą lebiodka lub dziki maje­ra­nek, zawiera sporą ilość olejku ete­rycz­nego, garb­ni­ków, kwas askor­bi­nowy. Jest sto­so­wany głów­nie jako śro­dek wykrztu­śny, ale pobu­dza także ape­tyt, uła­twia tra­wie­nie oraz regu­luje nadmierną fer­men­ta­cję jeli­tową.

– Bylica – cho­dzi tu o bylicę pospo­litą. Jak więk­szość wyko­rzy­sta­nych przy­praw sto­suje się ją przy nie­ży­tach prze­wodu pokar­mo­wego, wzdę­ciach oraz nie­do­sta­tecz­nym wydzie­la­niu żółci. Wspo­maga także ape­tyt.

– Owoce borówki brusz­nicy – jej owoce są bar­dzo bogate – zawie­rają witaminę A i C, garb­niki oraz pek­tyny. Posia­dają wła­ści­wo­ści regu­lu­jące tra­wie­nie.

Przyprawy i zioła w kuchni możemy dobierać ilościowo wg własnych upodobań. Oczywiście ostrożnie z majerankiem, by nie zdominował on smaku całej potrawy.

Zioła w kuchni a mięsiwo na grilla

Mię­siwo na grilla – kró­lują na naszych gril­lach głów­nie kawałki kar­kówki, prze­waż­nie kupu­jemy je gotowe w folio­wych pacz­kach, w goto­wej mary­na­cie; czer­wonej, piw­nej, zio­ło­wej…. Do wyboru, do koloru. Bar­dzo mało kto przy­go­to­wuje mięso sam, a można to zro­bić bar­dzo szybko, uży­wa­jąc natu­ral­nych przy­praw, mody­fi­ko­wać wedle wła­snego gustu.

Dzień wcześniej wystarczy pla­stry kar­kówki namo­czyć w mary­na­cie przy­go­to­wa­nej samemu. Ja uży­wam takiego zestawu: pieprz czarny, ziele angiel­skie, jało­wiec, czo­snek, liść lau­rowy, maje­ra­nek, tymia­nek, kolen­dra, czą­ber gór­ski, hyzop lub jeśli chcę aby było czer­wone daję tylko troszkę pie­przu i uzu­peł­niam papryką – nie­mniej nie ostrą lub odro­biną pie­przu cay­enne. Wszyst­kie przy­prawy wrzu­cam w moździerz, ście­ram na pro­szek i wsy­puję do oleju rze­pa­ko­wego. Czo­snek zawsze wyci­skam świeży. Zioła użyte, poza walo­rami sma­ko­wymi, mają także sporo cen­nych wła­ści­wo­ści.

– Pieprz czarny – uży­wany na co dzień, nie jest tylko zio­łem doda­ją­cym pikan­te­rii, sto­so­wany z umia­rem (nadmiar może spo­wo­do­wać stan zapalny prze­wodu pokar­mo­wego lub podraż­nie­nie) działa pobu­dza­jąco na układ tra­wienny, zwięk­sza wydzie­la­nie soku żołąd­ko­wego oraz żółci.

– Jało­wiec – zioło, które kie­dyś było bar­dzo czę­sto sto­so­wane, jako doda­tek do pie­czeni, peklo­wa­nia. Obec­nie tro­chę zapo­mniany, a szkoda. Poza tym, że nadaje spe­cy­ficzny aro­mat, zwięk­sza wydzie­la­nie soku żołąd­ko­wego i żółci, hamuje nadmierną fer­men­ta­cję w jeli­tach. Owoce jałowca sto­suje się jako śro­dek moczo­pędny, w kamicy moczo­wej, w nie­wy­dol­no­ści wątroby, złym prze­pły­wie żółci i nadmier­nej fer­men­ta­cji jelit.

– Czo­snek – to aku­rat zio­ło – nie zioło, nie­mniej jako przy­prawa poza swym bar­dzo spe­cy­ficz­nym aro­ma­tem, ma także kilka bar­dzo dobrych wła­ści­wo­ści – o ile nie naj­wię­cej. Zawiera pro­wi­ta­minę A, witaminę B1, B2, PP (nia­cynę), oraz wit. C. Znaj­dziemy także w skła­dzie sporo skład­ni­ków mine­ral­nych: potas, wapń, magnez oraz mikro­ele­menty dość rzad­kie: kobalt, nikiel oraz chrom. Zasto­so­wa­nie lecz­ni­cze czosnku znaj­dziemy nawet w papi­ru­sach egip­skich sprzed 3200 r. p.n.e., a także wzmianki w Sta­rym Testa­men­cie. Współ­cze­sne bada­nia potwier­dzają jego wła­ści­wo­ści bak­te­rio­bój­cze i bak­te­rio­sta­tyczne, przy czym o bar­dzo sze­ro­kim spek­trum. Zapo­biega roz­wo­jowi bak­te­rii gnil­nych, fer­men­ta­cyj­nych, nisz­czy bak­te­rie tyfusu czy cho­lery. Co chyba naj­waż­niej­sze w cza­sach obec­nych, czo­snek rewe­la­cyj­nie regu­luje pracę flory bak­te­ryj­nej jelit. Działa także prze­ciw­miaż­dży­cowo, zapo­biega odkła­da­niu się cho­le­ste­rolu w żyłach, ma korzystny wpływ na pracę serca, obniża ciśnie­nie, działa odtru­wa­jąco oraz chroni nas przed paso­ży­tami.

– Liść lau­rowy – ina­czej nazy­wany waw­rzy­nem lub bob­ko­wym drze­wem. Pomi­ja­jąc aspekty sta­ro­żytne i uwiel­bie­nie lauru, warto zazna­czyć, iż jest on ceniony jako pomoc w pro­ble­mach żołąd­ko­wych. Zewnętrz­nie jako nalewki i esen­cje do nacie­ra­nia przy bólach reu­ma­tycz­nych i mię­śnio­wych.

– Kolen­dra – wyka­zuje dzia­ła­nie roz­kur­czowe oraz żół­cio­pędne. Jest sto­so­wana w ato­nii jelit, gdyż popra­wia ich pery­stal­tykę i uła­twia wyda­la­nie gazów. Pobu­dza wydzie­la­nie soków żołąd­ko­wych, co wzmaga ape­tyt, uła­twia tra­wie­nie i przy­swa­ja­nie pokarmu.

– Czą­ber – ta aro­ma­tyczna przy­prawa zawiera w sobie wit. C oraz skład­niki mine­ralne: sód, żelazo, potas czy wapń. Pobu­dza wydzie­la­nie soku żołąd­ko­wego, prze­ciw­działa nadmier­nej fer­men­ta­cji jelit, a dzięki obec­no­ści garb­ni­ków i związ­ków feno­lo­wych działa prze­ciw­bak­te­ryj­nie.

– Hyzop – zioło znane już w sta­ro­żyt­no­ści, uwa­żane za jeden z głów­nych środ­ków prze­ciwko scho­rze­niom wątroby i dróg odde­cho­wych, a nawet gruź­licy. Bada­nia potwier­dzają jego wła­ści­wo­ści jako środka pobu­dza­ją­cego wydzie­la­nie soków tra­wien­nych, ruchy robacz­kowe jelit, a także jako leku prze­ciw­za­pal­nego, prze­ciw­bak­te­ryj­nego, wykrztu­śnego oraz hamu­ją­cego wydzie­la­nie potu (tuż obok szał­wii).

Przyprawy i zioła w kuchni. Poniżej możesz sprawdzić ceny wymienionych wyżej ziół oraz listę sklepów, w których możesz je kupić. Kliknij w zdjęcia, a potem wejdź na stronę sklepu, który Cię zainteresował, by dowiedzieć się więcej.

Podsumowanie

Reasu­mu­jąc tę część arty­kułu, jestem bar­dzo cie­kawa do jakich wnio­sków doj­dzie czy­tel­nik, jeśli chodzi o przyprawy i zioła w kuchni. Czy wie­dza o tych przy­pra­wach ułoży się w całość, czy nasu­nie pewne kon­klu­zje?… Ja z pewnością to, co mi się nasuwa, opi­szę w kolej­nej czę­ści.

Karolina Lisiewicz

zielarka, właścicielka sklepu zielarsko-medycznego

www.Zielarski.Kartuzy.pl  

Kochani, mam ogromną nadzieję, że artykuł Karoliny „PRZYPRAWY I ZIOŁA W KUCHNI” spodobał się Wam i będzie dla Was przydatny. Dajcie znać w komentarzu, co o tym myślicie, czy znacie polskie nazwy Pyttipanny, czy wykorzystacie powyższą wiedzę w praktyce.

Powciskajcie też poniższe guziki „Udostępnij”, aby podzielić się wartościową wiedzą z Waszymi rodzinami i znajomymi.